آیا فراوانی اختلال شنوایی در کودکان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید و کودکان سالم در شهراصفهان تفاوت دارد؟

مقدمه:   کم کاری مادرزادی تیروئید با شیوع قابل توجه در کشور ما، در صورت عدم درمان یا تأخیر در آن، آثار نامطلوب و جبران ناپذیری برجا می گذارد. یکی از عوارض ماندگار این بیماری تأثیر بر شنوایی است؛ این پژوهش با هدف تعیین فراوانی کاهش شنوایی در کودکان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید در مقایسه با کودکان سالم انجام شد. روش ها: این مطالعه ی مورد-شاهدی در دو گروه کودک انجام شد؛ گروه مورد شامل 94 کودک مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید با سن بیشتر از 4 ماه انتخاب شده به روش آسان و گروه شاهد شامل 450 نوزاد سالم غربالگری شده از نظر شنوایی در سال های قبل. ابتدا تست شنوایی سنجی oae (otto acoustic emission) در همه ی کودکان انجام شد. تست abr auditory brain stem response)) نیز در صورت اختلال در تست اول، انجام می گردید و در صورت مختل بودن آن تشخیص کاهش شنوایی مطرح می شد. یافته ها: فراوانی کاهش شنوایی در گروه مورد 2/3% و در گروه شاهد 2/0% دیده شد که تفاوت معنی دار نبود. میانگین سن شروع درمان در کودکان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید با کاهش شنوایی 3/8±6/13 و در کودکان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید بدون کاهش شنوایی 05/8±4/16 روز بود که رابطه ای بین سن شروع درمان و کاهش شنوایی وجود نداشت. میانگین t 4 و tsh در کودکان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید با کاهش شنوایی به ترتیب mg/dl 65/5±27/4 و miu/l 30/80±70/133 و در کودکان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید بدون کاهش شنوایی mg/dl 81/3±37/6 و miu/l 18/92±52/116 گزارش شد که تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: فراوانی کاهش شنوایی در کودکان سالم با کودکان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید تفاوتی نداشت که این امر می تواند به علت تحت درمان بودن آنها، کمبود تعداد نمونه و یا کوتاه بودن زمان پیگیری باشد. بین سن شروع درمان و کاهش شنوایی و همچنین بین میانگین t 4 و tsh اولیه کودکان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید و کاهش شنوایی تفاوتی وجود نداشت.